พวงหรีดที่วางไว้ในสุสาน: 'เราต้องการให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่มีวันลืม' – ซอลส์บรีโพสต์

1 จาก 6

Alex Strayer คุกเข่าและวางพวงหรีดอย่างระมัดระวังบนหลุมศพของทหารผ่านศึก — คาเรน คิสต์เลอร์

Jos Reale ทหารผ่านศึกของกองทัพสหรัฐฯ ทำความเคารพหลังจากวางพวงมาลา — คาเรน คิสต์เลอร์

Charles Frick วางพวงมาลาให้กับกองทัพสหรัฐฯ ในระหว่างรายการ — คาเรน คิสต์เลอร์

James Casasanta อยู่ข้างหน้า และ Benny Casasanta ทางด้านขวา พร้อมด้วยปู่ของพวกเขา John Casasanta วางพวงมาลาบนหลุมศพ — คาเรน คิสต์เลอร์

Chris Bartone และหลานสาว Rosalee Hendricksen ร่วมแสดงความยินดีกับพวงหรีดที่มอบให้กับครอบครัว Gold Star — คาเรน คิสต์เลอร์

บุคคลจะวางพวงมาลาบนหลุมศพในสุสานแห่งชาติ — คาเรน คิสต์เลอร์

SALISBURY — เป็นวันแห่งการจดจำ ให้เกียรติ และสั่งสอน

เวลาเที่ยงวันที่ 14 ธันวาคม มีการจัดพิธี 2 ครั้งในเมืองซอลส์บรี พิธีหนึ่งจัดขึ้นที่สุสานแห่งชาติ และอีกพิธีหนึ่งที่สถานที่ตั้งของอาคารเสริม โดยมีผู้เข้าร่วมพิธีอื่นๆ มากกว่า 4,000 พิธีที่ Wreaths Across America จัดขึ้นตามสถานที่ต่างๆ ทั่วประเทศ เพื่อรำลึกถึงทหารผ่านศึกที่มี ถวายความเสียสละอันสูงสุดนั้น

พวงหรีดสำหรับพิธีการในท้องถิ่นจัดทำโดย Wreaths Across America และ Wreaths for Veterans ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงผลกำไร ซึ่งประกอบด้วยคณะกรรมการที่ประกอบด้วยบุคคลประมาณ 6 คน รวมถึงทหารผ่านศึก Mike Satterfield และ Perry Kessler พร้อมด้วย Josh Pickett ที่มารวมตัวกันและก่อตั้ง Wreaths for Veterans, 501( c)(3) องค์กรไม่แสวงผลกำไร

เขากล่าวว่า Wreaths for Veterans ซื้อพวงหรีด 6,000 พวงจากผู้ขายในสปาร์ตา ซึ่งบริจาคเพิ่มอีก 1,200 พวง นอกจากนี้ ยังมีการซื้อพวงหรีดจากพวงหรีดทั่วอเมริกา โดยที่สุสานทั้งสองแห่งได้รับพวงหรีดจากทั้งสองกลุ่ม เขากล่าว

คนกลุ่มใหญ่เข้าร่วมพิธีที่สุสานแห่งชาติที่ 202 Government Road ซึ่งนำโดยทหารผ่านศึก Queen Williams หลังจากต้อนรับกลุ่มแล้ว เธอขอความเงียบสักครู่สำหรับทหารผ่านศึกที่ไปก่อนเราและผู้ที่ดิ้นรนในนอร์ธแคโรไลนาตะวันตก โดยสังเกตว่าบางคนสูญหายไปในชุมชนทหารผ่านศึกในภูมิภาคนั้นเช่นกัน

หลังจากการสวดมนต์เปิดโดยวิลเลียมส์และการนำเสนอสีโดยสมาชิกของโรงเรียนมัธยมเวสต์โรวัน JROTC มาร์ธา คอร์ริเฮอร์ได้ร้องเพลงชาติ

ก่อนพิธีมอบพวงมาลา วิลเลียมส์ได้แสดงความคิดเห็นสั้นๆ เพื่อขอบคุณผู้ที่ เธอกล่าวว่า “สละชีวิตเพื่อให้เราเป็นอิสระ และเราจะไม่ลืม เราจะจดจำ. เราจะจดจำไว้ตลอดไป”

และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงมีการจัดพิธีทุกปี เธอกล่าวว่า “เพื่อให้ครอบครัวรู้ว่าเราไม่ได้ลืมพวกเขา และเราไม่ลืมราคาที่จ่ายเพื่ออิสรภาพของเรา”

ตัวแทนของแต่ละกลุ่มถือพวงหรีดสำหรับกองทัพแต่ละสาขา ได้แก่ กองทัพบก กองทัพเรือ กองทัพอากาศ นาวิกโยธิน หน่วยยามฝั่ง และกองกำลังอวกาศ ตลอดจนพวงหรีดสำหรับเชลยศึก และครอบครัวโกลด์และบลูสตาร์ ขณะรับพวงดอกไม้ ทีละเพลง ก็มีการเปิดเพลงสำหรับสาขานั้นหรือเพลงพิเศษอื่นๆ

เมื่อพิธีสิ้นสุดลงและอาสาสมัครเตรียมวางพวงมาลาบนหลุมศพ วิลเลียมส์สนับสนุนให้แต่ละคนพูดชื่อทหารผ่านศึกออกมาดัง ๆ ขณะที่พวกเขาทำเช่นนั้น และขอบคุณสำหรับการทำงานของพวกเขา

“มันเป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่ช่วยรักษาความทรงจำของทหารผ่านศึกของเราให้คงอยู่” เธอกล่าว “เรามาที่นี่เพื่อรำลึกถึงไม่ใช่ความตายของพวกเขา แต่คือชีวิตของพวกเขา”

พิกเกตต์กล่าวว่าอีกแห่งมีฝูงชนจำนวนมากซึ่งมีผู้คนมากกว่า 300 คนและอาจมีผู้เข้าร่วมมากกว่านั้น

Pam Webb ผู้อำนวยความสะดวกคนใหม่ของสถานที่ เป็นผู้รับผิดชอบพิธีนี้ เขากล่าวและทำงานได้ดีมาก ในขณะที่เขาบอกว่าวิลเลียมส์ก็ทำเช่นกันเสมอ

พิกเกตต์กล่าวว่าเขาไม่ใช่ทหารผ่านศึก แต่เป็นผู้สนับสนุนทหารผ่านศึกอย่างแข็งขันและการอยู่ที่นั่นมีความหมายต่อโลกสำหรับเขา

“การวางพวงมาลาเหล่านี้เพื่อให้แน่ใจว่าทหารผ่านศึกจะไม่ถูกลืม ถือเป็นวันที่รู้สึกซาบซึ้งเป็นการส่วนตัว” พิคเก็ตต์กล่าว

บุคคลจำนวนมากทั้งเด็กและผู้ใหญ่ รวมถึงครอบครัวต่างไปที่นั่นเพื่อวางพวงมาลาบนหลุมศพ

พี่น้องเจมส์และเบนนี คาซาซานตากำลังวางพวงมาลาร่วมกับปู่ย่าตายายของพวกเขา จอห์น และแมเรียน คาซาซานตา เจมส์กล่าวว่าเขารู้สึกว่าเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องอยู่ที่นั่นและทำสิ่งนี้เพื่อพ่อของพวกเขา แอนดรูว์ ซึ่งอยู่ในกองทัพ

Adalee Pope ซึ่งสวมสายสะพาย Little Miss Denton อยู่ที่นั่นกับแม่ของเธอ Brandy Pope กำลังวางพวงมาลา คุณปู่ของเธอรับราชการในกองทัพอากาศ และพวกเขาบอกว่าทำสิ่งนี้ให้เขาได้

บรั่นดีกล่าวว่าสิ่งสำคัญมาก “คือการจดจำว่าเรามาจากไหน และระลึกถึงการเสียสละที่ทำเพื่อเรา เพื่อประเทศของเรา สำหรับครอบครัวของเรา ฉันคิดว่ามันสำคัญมากที่จะต้องให้เด็กๆ จดจำสิ่งที่เกิดขึ้น”

Heather และ Marc Hendricksen พร้อมด้วยลูก ๆ ของพวกเขา Caleb และ Rosalee อยู่ที่นั่นและให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ในการเข้าร่วมกับ American Heritage Girls และ Trail Life Troops 93 ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาทำในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา Heather กล่าว กองทหารได้รับการสนับสนุนจากโบสถ์ Centergrove Lutheran

มาร์คบอกว่าพวกเขายังได้เข้าร่วมในพิธีต่างๆ ตามความต้องการ โดยบอกว่าปีที่แล้วไม่มีใครเดินเพื่อ Space Force และพวกเขาก็ช่วยด้วย

ในปีนี้ Heather กล่าวว่าพ่อของเธอ Chris Bartone และลูกสาวของเธอเข้าร่วมโดยถือพวงหรีดให้กับครอบครัว Gold Star ในขณะที่เขาสูญเสียน้องชายในเวียดนาม

เป็นวันที่มีความหมายสำหรับทหารผ่านศึกที่สามารถเข้าร่วมได้เช่นกัน

โจเซฟ เรียล ซึ่งรับราชการในกองทัพสหรัฐฯ ระหว่างปี 1969-1999 กล่าวว่านี่เป็นครั้งที่สี่ที่เขามาที่ซอลส์บรีเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้

“การจดจำคนเหล่านี้เป็นสิ่งเล็กน้อยที่ต้องจ่าย” เขากล่าว โดยสังเกตว่าเขามาจากฮันเตอร์สวิลล์ มีหลุมศพมากมายที่จำไม่ได้ทุกปี และอีกครั้งมันเป็นราคาที่น้อยจริงๆ และฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งที่พวกเขาทำก่อนที่ฉันจะเข้าร่วม และเมื่อถึงเวลา ฉันหวังว่าจะมีคนทำสิ่งนี้เพื่อฉัน ”

โทนี ภรรยาของเรอัล ซึ่งอาสารับใช้ทหารผ่านศึกในหน่วยเสริมมาประมาณ 20 ปี กล่าวว่า “เป็นเกียรติที่ได้แสดงความเคารพต่อทหารผ่านศึกของเรา มีหลายอย่างที่โดนใจคุณ และนี่คือหนึ่งในนั้น”

เธอกล่าวว่า คุณสามารถดูวันที่บนหลุมศพ ชื่อ สถานที่ที่พวกเขารับใช้ และสิ่งที่พวกเขาทำ และมันก็น่าเหลือเชื่อจริงๆ

Jerry Lipscomb และ Al Rosaro จาก Marine Corps League กำลังช่วยวางพวงมาลา

ลิปสคอมบ์กล่าวว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาสนุกกับการทำ และโรเซโร ซึ่งถือพวงหรีดนาวิกโยธินสหรัฐฯ ในพิธี กล่าวเสริมว่า รู้สึกรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีนี้

“เราเป็นตัวแทนของทหารผ่านศึกและชุมชนทหารผ่านศึกของเรา และยังสนับสนุนชุมชนของเราด้วย” เขากล่าว “การได้อยู่ที่นี่คือรากฐานของสิ่งที่เรามาที่นี่”

การได้มีส่วนร่วมในวันนี้ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับ Alex Strayer เขากล่าว

เขาอยู่กับกองร้อยตำรวจทหารที่ 514 ซึ่งประจำการอยู่ในวินเทอร์วิว เขายังเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยอีสต์แคโรไลนาและอยู่ในโครงการ ROTC อีกด้วย

Strayer เป็นคนที่รักชาติมาก เขาบอกว่าเขารักในสิ่งที่เขาทำ

“ฉันเข้าร่วมกองทัพเพราะฉันมีความภาคภูมิใจต่อประเทศของฉัน ดังนั้นการได้อยู่ที่นี่และสามารถแสดงการสนับสนุนต่อผู้คนที่เคยรับใช้ก่อนหน้าฉัน แค่ซาบซึ้งจริงๆ สิ่งที่พวกเขาทำเพื่อพวกเราทุกคน มันยิ่งใหญ่มาก “เขากล่าว.

พิกเกตต์กล่าวว่าบอก คนที่ “เราต้องดูแลการดำรงชีวิตของเรา แต่เราไม่สามารถลืมทหารผ่านศึกที่เสียชีวิตของเราได้เพราะพวกเขาไม่มีเสียงและเราเป็นเสียงของพวกเขา และเราต้องการให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่มีวันลืม”